მოდი...
ყვიროდა ღამე -
სულში ჩაბუდებულ
ფიქრად,
ნარცისულ ოცნებებს
ვამსხვრევ,
აღარ ვეჯიბრები
ყინვას...
ახლა -
შემორჩენილ წამებს
ისევ გადავითვლი
დიდხანს,
უკვე -
ჩაფიქრებაც გმართებს,
თუმცა
არაფერი მითქვამს.
ვხედავ
აყეფებულ ძაღლებს,
თეთრად გათენებულ
სცენას,
რაღაც დაეკარგა
თითქოს,
თოვლში ფანტელების
ცვენას...
წავალ!
გაჰყვიროდა სული,
ღამეც -
მონატრებას იდგამს,
ჯერაც
არაფერს არ ვამბობ,
მაინც -
ყველაფერი მითქვამს!....
|
