,,დედაქალაქი" ბევრია ქვეყნად,
მაგრამ ერთია მხოლოდ თბილისი.
ისე ,,თბილია" ,,ჩემი ქალაქი"
როგორც საღამო მშვიდი ივლისის.
ისე ,,ამაყი" ვხდები ხანდახან,
როცა ვუყურებ მე ,,ქართლის დედას".
ერთიანდება ათასი ,,ფერი",
,,ცისარტყელას" რომ ჩვენს ცაზე ვხედავ.
ეს ,,სილამაზე" ვიპოვო სხვაგან?
სხვაგან სად ვნახო ჩუმი ,,ოცნება"
რა ,,ლამაზია" ჩემი ქალაქი,
მე აქ სიცოცხლე ,,მეოცნებება".
ისე ამაყად დგას აქ ,,მეტეხი",
ისე დიდია როცა ,,მზე ჩადის"
,,ლამპიონები" რომ ინთებიან,
სოლოლაკში რომ ნიკალაც დადის.
მე მიყვარს ძლიერ ,,მთაწმინდიდან",
ღამე თბილისის.
ჩემი სახლიდან დედის სითბო,
თითქოს მიღიმის.
რომ ,, მენატრება" ჩემი ქალაქი,
უკიდეგანოდ ,,დავდივარ ფეხით".
ჩემი ,,იმედი", ქვეყნის ,,სიმბოლო",
თბილისი არის მე ამას ვხვდები.
თითქოს ,,მინდა" რომ ცოტა დავლაგდე,
მაინც დავდივარ გზააბნეული.
როცა ,,ბობოქრობს" დედაქალაქი,
მეც ვხდები თითქოს ,,გადარეული".
,,ის" ,,ძველი" ,,ხოხბის" არის სამშობლო,
გალაკტიონის ,,გულის ფეთქვაა".
,,გულღიან" კაცის ,
...
Read More
|
|
