ირგვლივ სიჩუმე იყო,მხოლოდ ქარის განწირულ წკმუტუნს თუ გაიგონებდი ამ ულმობელ სამყაროში,ყველაფერს ნაზი,თეთრი და ფაფუკი თოვლი ედო.ირგვლივ წყვდიადი იყო,ნისლში ვერაფერს გაარჩევდი,ცაში უსასრულობას დაინახავდი,უსასრულოდ მოცეკვავე ბალერინებს,..
თოვდა,ფიფქები ნელ-ნელა დიდდებოდა და ყველაფერს ფარავდა,ქალაქში თითქოს დრო გაჩერდა,ერთი წამით ყველაფერი გაშეშდა,მხოლოდ ფიფქები თუ ფარფატებდნენ ირგვლივ,მხოლოდ ფიფქების სისუფთავეს თუ დაინახავდი ამ ულმობელ სამყაროში...
თოვლი კი მოდიოდა,ნელ-ნელა ყველაფერს ედებოდა,მერე კიდევ მოდიოდა და ყველაფერს ირგვლივ ყინავდა,ყინული მარგალიტს წააგავდა რომელსაც შიგნით ათასგვარი სარკე ქონდა,ყველა სხვადასხვა,ყველა სხვაგვარი.
გარეთ კი თოვდა,უსასრულოდ თოვდა,თვი ზეცაში გეგონებოდა ასული,ცა გეგონებოდა ჩამოვარდნილი,მაგრამ წმინდა ცას ბინძურ მიწაზე რა უნდოდა?იგი მხოლოდ სიწმინდეს გვაყრიდა ზემოდან...
დრო კი მიდიოდა,ნელ-ნელა უკანუკან მიდიოდა,ყოველი ფიფქი კი ჩვენს მიერ განვლილ წამებს ითვლიდა,გვათვლიდა ზემოდან და თან გვმარხავდა..
დრო კი მიდიოდა,ნელ-ნელა უკანუკან მიდიოდა,მაგრამ თითქოს ერთი წამით გაჩერდა და მხოლოდ ფიფქები თუ ცვიოდნენ ზეციდან...



არასდროს დაკვირვებიხართ როგორი სიჩუმეა პირველი თოვლის დროს,თითქოს მარტო ხარ და მხოლოდ შენს თვალებს თუ ხედავ სიბნელეში..

მეჩვენება თითქოს ის კვლავ აქ არის, ოთახიდან ოთახში დადის და თავის გაფანთულ ნივთებს ეძებს, მერე მე მიხმობს და მეკითხება ხომ არ ვიცი სად არის მისი ვერცხლის საათი ან თეთრი ჰალსტუხი შავი ზოლებით, ან კიდევ ისეთი რამ რაც კარგა ხანია მის გარდერობში აღრ ინახება. მე კი როგორც ყოველთვის ვუღიმოდი, ვკოცნიდი და ვურჩევდი სხვა ჰალსტუხი გაეკეთებინა, საათს კი მე ვუპოვიდი.
... და მაინც რა საყვარელი იყო ჩემი ქმარი, ყოველთვის ყველაფერს კარგავდა, მერე ეძებდა და გაუჩერებლივ ბუძღუნებდა. მე კი ყოველთვის ჩუმად ვუსმენდი, ვუღიმოდი მერე კი მის დახმარებას ვცდილობდი...
საუზმეს ყოველთვის გადარბენაზე მიირთმევდა, მერე შუბლზე მკოცნიდა და სახლიდან გადიოდა. ეჰ, როგორც კი სახლიდან გავიდოდა ერთი სული მქონდა სამი საათი, როდის შესრულდებოდა.(შუადღეს სადილისთვის მოდიოდა და ერთი საათი ჩემს განკარგულებაში იყო.)
სახლში მარტო დარჩენილი ყავას ავადუღებდი, ტელეფონთნ დაჯდებოდი, ფეხს ფეხზე გადავიდებდი და დაქალს ვურეკავდი. 15 წუთის ლაპრაკის შემდეგ ხალათს გავიხდიდი, აბაზანას მივაშურებდი, თვს მოვიწესრიგებდი, მერე კი საშინაო საქმეებით დავკავდებოდი. ბოლოს საყიდლებზე გავდიოდი. პროდუქტს დიდი მონდომებით ვარჩევდი, ჩემი გივიკოსთვის ყველაფერი საუკეთესო მინდოდა. მინდოდა ჩმით ემაყა და ყოველთვის კმაყოპილი ყოფილიყო. სადილად ყოველთვის გემრიელ კერძს ვუმზადებდი და შექებას ველოდი.
მიყვარდა გივი და მისთვის არაფერს ვიშურებდი. მასაც ვუყვარდი ... Read More