მთავარი » ♥სხვა და სხვა♥
 არვიცი...რატომ...მაგრამ...
რამდენჯერ მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ,მაგრამ ვერ ვბედავ.რაღაც მაბრკოლებს,ალბათ ეს მხოლოდ ღმერთის მიერ.ღმერთის სურვილით მოხდება,მაგრამ იცოდე,რომ ფიქრებში,ოცნებებში ყოველთვის გეუბნები ნაცნობ ფრაზას,რომ:”მე შენ მიყვარხარ.”განა ძნელია რომ ეს სამი სიტყვა ვთქვა?_არა ძნელი არ არის,მაგრამ შენ წარმოიდგინე რომ ძალიან დიდი ნიჭი უნდა ამ სიტყვის თქმას.მთავარია შენ იყო კარგად,ხოლო ოდესმე ალბათ ვისწავლი,თუ როგორ უნდა ამ ფრაზის წარმოთქმა.დავუშვათ ვთქვი ეს სამი სიტყვა,მაგრამ მერე რა?მე არც კი ვიცი შენ თუ გაგახარებს ამ ნაცნობი სიტყვების გაგება,თითქოს ვისწავლე ამ სამი სიტყვის თქმა,მაგრამ ეხლა უკვე შენი სახის გამომეტყველებით თუ ვიმსჯელებთ უკვე გვიანია.შენ სულ სხვა გიყვარს,თურმე რა ხანმოკლეა ადამიანის ბედნიერება:შენ მე გიყვარდი,მე კი თავს ვიფასებდი,ეხლა მე მიყვარხარ,შენ კი...უკვე სხვა გიყვარს.ვერც კი მოვასწარი შენთვის მეთქვა:თუ როგორ მიყვარხარ,თუ როგორ მჭირდები და როგორ მინდა შენი სურნელის შეგრძნება.ამ ყველაფრის თქმა მე არ დამცალდა და ისევ აღმოვჩნდი ცალმხრივი სიყვარულის მსხვერპლი.მარტო მე მიყვარხარ ისე,რომ ვერცერთი გოგო ასე ვერასდროს ვერ შეგიყვარებს.ალბათ სიცოცხლის ბოლომდე შენი სიყვარულის მსხვერპლი ვიქნები.ალბათ ამაზე მეტი არაფრის ღირსი არ ვარ,უკვე არ ვიცი რა ვთქვა.
არა?!_იცი რას ვიზამ?
შენი სახლის წინ დავდგები და ვიყვირებ,რომ:”მე შენ მიყვარხარ!!!”დაგვიანებით,მაგრამ ხომ იცი:"სჯობს გვიან,ვიდრე არასდროს!!!” |
ნისლიანი კვირა დღე იდგა.სქელი ღრუბლებიდან მზის სხივი არ აღწევდა.გოგონა ფანჯარასთან იჯდა და ცდილობდა რამე ესწავლა,მაგრამ ამაოდ.თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა.გულმა რაღაც ცუდი უგრძნო,ამის გამო ანერვიულდა,თანდათან საშინელ ხასიათზე დგბოდა თუმცა არ იცოდა რატომ ტიროდა,მაგრამ რაღაც საშინელების,საზარელი ამბის მოახლოებას გრძნობდა."მე სულ მარტო ვარ მიტოვებული"უნებურად გაუელვა თავში.ნელ-ნელა ღამდებოდა,ჩამობნელდა ქუჩაში ლამპიონები აანთეს მისი მკრთალი უცნაური ყვითელი სინათლე მძიმედ აწვებოდა გულზე. რაც მეტს ფიქრობდა იმ წინათგრძნობაზე მით უფრო მძაფრად გრძნობდა რომ ერთადერთ სიყვარულს თანდათან კარგავდა.თვალწინ სულ მისი ღიმილი ედგა.. მოგონებები ხელიდან ეცლებოდა. ცრემლი ისევ სდიოდა საათის ისრები ძალიან ნელა,მძიმედ მიიწევდნენ წინ... რამდენიმე საუკუნედ გაწელილი წუთის შემდეგ ტელეფონი აწკრიალდა გოგონა დაიძაბა და სასოწარკვეთით მიაჩერდა დედამისს რომელმაც ტელეფონს უპასუხა.მხოლოდ ერთი საშინელი წამი და.. ვაიმე დათო... გოგონა უცებ მიხვდა ყველაფერს,სკამიდან წამოხტა თვალთ დაუბნელდა და იქვე ჩაიკეცა დღეები შეუმჩნევლად მისდევდა ერთმანეთს გოგონა კი არაფერს ჭამდა,მთელ დღეებს საკუთარ ოთახში, ტირილში ატარებდა დაახლოებით ორი კვირის მერე.დედა ოთახში შევიდა და საშინელი სცენა დაუდგა წინ.ქალს ყვირილი აღმოხდა მუხლებზე დაეცა და თავისი სისხლში მოთხვრილი შვილი გულში ჩაიკრა.გოგონა ძალიან ლამაზი იყო,დედოფალივით ესვენა დედის მკლავებზე,როგორც მიტოვებული ყვავილი უკიდე
...
Read More
|
ერთი ნახვით შეყვარებას შანსი ნაკლებად აქვს, აქ ყველაფერი წამიერად წყდება-გაგრძელდება თუ დაწყებისთანავე დასრულდება ყველაფერი. ამიტომ მზად იყავით შეხვედრისთვის და დროს ტყუილად ნუ დაკარგავთ.
...
Read More
|
მე შენ მიყვარხარ
რაცთავი მახსოვს სულ ვეძებდი ღვთიურისა და ბუნების გენიალურ ნაზავს, რომელიცმთელი არსებით მეყვარებოდა. ვქმნიდი, ვაქანდაკებდი, ფიქრსა და ოცნებაში,სულს და სხეულს ვუხვეწდი სასურველს. მერე რეალურ ქაოსში ვეძებდი ჩემივეოცნებით შექმნილ ქმნილებას.
გეძებდი,გნატრობდი, გელტვოდი ყოველ წამს. წამი წამში გადადიოდა, და ქმნიდა წუთს,წუთი საათს ავსებდა და საათი დღეს! დათვილი დროით მოვდიოდი მახსოვრობიდანდღემდე.
და აჰა გიპოვე... სულისნაწილი და ჩემი გული ჭიაკოკონასავით აბრიალდადა და სიყვარულით ალმოდებულისული ცას აწვდა. მთელი არსებით, სულით და გულით მინდა ვიყვირო და თბილისსგავაგებინო, რომ მე შენ "გიპოვე"
მეშენ მივყვარხარ დამიჯერე. შენ სწორედ ის ხარ დაბადებიდან, რომ შეგქმნა,ოცნებით ჩემმა სულმა თავის სულის ნაწილი. არ შეეჭვდე არც სხვას დაუჯეროდამერწმუნე ამდენი ხანი მხოლოდ შენ ერთს გეძებდა ჩემი სული.
|
ყოველთვის როცა ქუჩაში გხედავ
თითქოს ისევე ის ძველი ჩნდება
ისევე ის დრო როცა მითხარი
როგორ გიყვარდი
როცა მითხარი რომ ჩემთან იყავი
როცა პირველად ვიჩხუბეთ ბაღში
როცა პირველად მოვედი შენს სახლში
როცა დამინახე როგორ ვტიროდი
მე როგორ შემრცხვა შენ კი იცინოდი
მაშინ პირველად დამიძახე პატარა
მაშინ მითხარი 'მიყვარხარ პატარა'
მაშინ მეგონა ვიყავი დიდი
ისეთი დიდი რომ ცას მივწვდებოდი
როცა მჯეროდა როცა მითხარი რომ
სამუდამოდ გეყვარებოდი
ახლა კი როცა ქუჩაში გხედავ
მინდა რომ მოვიდე მაგრამ ვერ ვბედავ
თითქოს მენატრე
...
Read More
|
 იცი რამდენჯერ მიფიქრია რას ვიზავ ,როდესაც შენ გაქრები ჩემი ცხოვრებიდან,ბევრჯერ მიტირია და ვფიქრობდი ,რომ მე ამას ვერ გადავიტანდი და რომ არ შემედლო ამის გადლება,მაგრამ ვეჩვევი ნელ-ნელა იმას ,რომ მალე დაგკარგავ სულ რამოდენიმე თვეშI გაქრები სამუდამოდ.იმაში ეჭვი არ მეპარება,რომ ვერც კი გაბედავ ჩემთან დამშვიდობებას და სიე გამიშვებ ხელიდან ოდნავადაც არ გაიბრძოლებ,რატომ იზავ მასე?მე პასუხი ვიცი ისედაც შენ ალბათ ვერასდროს მიხვალ დასკვნამდე სადაც აქამდეც უნდა მისულიყავი,თუ რამდენს ნიშნავ შენ ჩემთვის .იცი რამდენჯერ მეგონა,რომ პირველ კლასში მიყვარდა პირველად,იცი რამდენჯერ მეგონა ,რომ ბევრჯერ მყვარებია,სინამდვილეში მხოლოდ შენ მყვარებიხარ და ხარ პირველი სიყვარული სიყვარული ,აი ხომ წარმოიდგენ ეს როგორც მოხდა ,უსმენ სიმღერას ძალიან ნაზს ,ლამაზს,შენს სულს ,რომ წვდება და ჟრუანტელს ,რომ გივლის,აი ქარი რომ გიბერავს და სადაცაა წაგაქციოს ,ძალიან რომ წვიმს და იმსიმძიმე წვეთებია შენც კი ,რომ გამდიმებს,ძალიან რომ ცხელა და აგარ იცი რა გააკეთო ,რომ გტკივა და არ გივლის ტკივილი,მაგრამ ესენი ხომ წარმავალია ყველაფერი რაც კი მე შენ მგალითად მოგიყვანე ,სიყვარული კი უკვდავი და მუდმივი,ბევრჯერ უთქვამთ გჯერა იმის ,რაც არ არსებოს და ის ,რომ სიყვარული არაა უკვდავი,მაგრამ მათ ხომ არ იციან რას ვგრდნობ შენი დანახვისას,შენთან შეხებისას ხომ არ იცინ ,როგორ მიყვარხარ როცა იღიმი ,ალბათ ეს მე ყველაფერს მირჩევნია,იცი მაგ დროს ,რა ლამაზი და საყვარელი ხარ?მინდა რომ მოვიდ
...
Read More
|
გამარჯობა დაკარგულო სიყვარულო, ახდენილო ოცნებავ, ტკბილო მოგონებებო............................ მენატრები...ნეტავ გჯეროდეს, ნეტავ იცოდე, როგორ ვნანობ... არ მინდოდა... არ მინდოდა შენთვის გული მეტკინა... ვნანობ, გეფიცები ვნანობ... ნეტავ სულ ცოტახნით მაინც შემეძლოს დროის უკან დაბრუნება... სხვებს არ ავყვებოდი, მარტო არ დაგტოვებდი... ჩემს სიყვარულს დავიცავდი... შენ დაგიცავდი... მაპატიე........ მაპატიე რომ გაწყენინე, მაპატიე რომ არ მჯეროდა შენი, მაპატიე რომ გული გატკინე, მაპატიე რომ სულელი ვიყავი, მაპატიე რომ წასვლის ნება მოგეცი... შენ იგივე ხარ ჩემთვის... შენი თვალები ძველებურად მძირავს ოცნებათა მორევში... ყოველი კოცნა მახსოვს... ჩამეხუტე, ძველებურად მაგრად მომეხვიე... გთხოვ... შემიბრალე.. იმ ძველი სიყვარულის ხათრით მაინც... ვიცი, შენც მელოდები... მაპატიე... მე ისევ ძველებურად მიყვარხარ... შეიძლება უფრო მეტადაც... აღარ შემიძლია... ყოველი დღე ტანჯვად მექცა... მინდა ცოტახანი მაინც შემეძლოს ძილი... მაგრამ ჩემი სიზმრებიც შენ ხარ... მე ხელს გამოგიწვდი... ჩამჭიდე და გამომყევი... შორს წაგიყვან... თვალებში ჩაგხედავ, და მაგრად გაკოცებ, ძველებურად... ოღონდ გამომყევი... ეხლა კი მარტო ვარ... ნეტავ სად ხარ ეხლა? ზღვის ტალღებს გამოვყვები... იქნებ მათ მომიყვანონ შენამდე... წვიმას ვკითხავ სად ხარ... სად გეძებო? იქნებ მან მასწავლოს გზა... ღამეს ვკითხავ სად დაგკარგე... იქნებ მან მაპოვნინოს შენ
...
Read More
|
მე გავანადგურე ზაფხულის ღამეში გახვეული ჩემი ტკივილი,
მისი თითოეული ნაწილი შტურმით ურტყამს მის კოსმიურ ადგილმდებარეობას მიმდინარე დროში.
ჩემს თვალებში დამარხული, კატასტროფული ისტორიები.
დიახ, სამყარო – ოღონდ არა როგორც უბრალო დამკვირვებელი კოსმიური ომის,
მზე – ჯერ კიდევ ოთხმოცდაცამეტი მილიონი მილით დაშორებული ჩემგან.
წარმოსახვით ტყეში, ყორნის ნაშობი ბეჰემოტი სრულიად ბუნებრივად მხიარულ მარტორქად გარდაისახება.
ჯერ კიდევ გუშინდელი ჩემი მოძრაობა, ცოცხალი უბედურების მატარებელია,
რომელიც ეძებს დეკლარირებას განვლილი ტკივილის სიღრმეებში.
ბლუზი მოძრავი ექოთი მატებს მათ განჭვრეტის უნარს უცხო ფორმით შემოსილებს.
დიახ, მე ვეძებდი მთვარის ოთახებს, ზაფხულის ცივი ღამეებით.
დიახ, მე განმეორებით ვიბრძოდი ჯერ კიდევ დაუსრულებელ შეჯახებებზე. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი კვლავ დაუსრულებელი რჩებოდნენ.
დიახ, მე ხშირად მსურდა რაღაც განსხვავებული და ჯერ განუხორციელებელი ჩამედინა.
პოეტის ხომალდებზე ნამღერი ღამის ტრაგედიები.
და კვლავ უკან, ჩემთან დაბრუნებული მოხეტიალე სული, მეგობრული აურით მოცულ უცნაურ ქსოვილში განისვენებს.
|
ლამაზი კაცის ლამაზმა სიტყვამ არ მოგატყუოს ლამაზო ქალო, იგი ვინც უფრო თავს გევლებოდეს, იგი არასდროს არ შეიყვარო. შეხედულება შენ ნუმოგხიბლავს, გხიბლავდეს სატრფოს გული კეთილი, ის კი არ კმარა ილაპარაკო: მე მყავს ლამაზი შეყვარებული. ლამაზ ტანსაცმელს მდიდრულ ცხოვრებას, შენში არასდროს ქონდეს დიდება, სული ეძიე ადამიანში, ხორცი ბაზარშიც კი იყიდება. ნუ გაგიტაცებს ეგ სილამაზე და ნუ მოგხიბლავს ენა წყლიანი, მუდამ გახსოვდეს ილიას სიტყვა..... |
როცა შენი თვალები იძინებენ,
მახსენდება ტბა და მის ირგვლივ ძალიან მწვანე მინდვრები.
სეზონია უცხო, ტბა ყვავის ამ დროს.
ამ დროს მასში ათასფერი ყვავილები იფურჩქნებიან.
მიჰყვებიან შიდა დინებებს, არწევენ ერთმანეთს და მე ვიცი,
თუ ძალიან ჩუმად ვიჯდები, თუკი რამდენიმე წამს სუნთქვასაც შევწყვეტ, გავიგონებ მათ საოცარ იავ-ნანას... ხმას...
ეს ხმა, ძვირფასო, ეს ხმა არ ჰგავს არაფერს.
გამთენიისას,როცა შენს თვალებში სიზმრები წვებიან,
მახსენდება თოვლით დაფარული მწვერვალები და მდინარის დაბადება...
როგორ მირაკრაკებს უზარმაზარ ქვაბულში ძალა, როგორ იზრდება და თავაწყვეტით ეშვება დაღმა...
მის გარშემო წითელ-ყვითელი ყვავილები იშმუშნებიან და კისკისებენ, უცაბედად პატარა წვეთი რომ გადმოსცდება ჯერ კიდევ ჩვილს.
ეს მდინარე, ჩემო ძვირფასო, არა ჰგავს არცერთ სხვა მდინარეს...
გამთენიისას...
როცა შენს თვალებში...
აჰ, რომ იცოდე, რამდენი რამე მახსენდება, გამთენიისას- როდესაც შენი თვალებიდან ოცნებები იპარებიან და
ხელის გულზე მისხდებიან,
და ჩვენ ვიწყებთ ჩურჩულს,
შეთქმულებივით ვფრთხილობთ, ვუთვალთვალებთ შენს გულისცემას, გითვლით სუნთქვას...
შენ კიდევ გიკვირს, რატომ არ მძინავს გამთენიისას?
|
« 1 2 ... 19 20 21 22 23 ... 88 89 » |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « ნოემბერი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | 1 | 2 | 3 | | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 2 სტუმარი: 2 მომხმარებელი: 0 |
|
|
