შენდამი ტრფობას, შენდამი გრძნობას
შენდამი ლტოლვას არა აქვს საზღვარი
წახვედი დამტოვე
ბედის ანაბარა მიმატოვე
შენი ფიქრები თავს არ სცილდებოდა
შენზე ფიქრები ჰორიზონტს სცილდებოდა
ჩვენზე აგებული ოცნების კოშკები
ერი-მეორეს მიყოლებოთ ინგრეოდა
...გულში იმედს ვიტოვებდი,
რომ ერთ მშვენიერ დღეს
ერთად ვიქნებოდით...
მაგრამ ეს იმედი უკვალოდ გაქრა
სადგაც ეს იმედი უგულოდ ჩაკვდა,
და აი ასე უიმედოდ, გულნატკენი მეც დავრჩი ობლად..!