ნეტავ... უსიყვარულოდ ერთი ლექსი დამაწერინა... უსიყვარულოდ ერთი წამით გამაძლებინა... ქარიშხლიანი მოგონება წამაშლევინა... სხვის შეცდომებზე მეც ცხოვრება მასწავლებინა... სევდანარევი მუსიკები არ მამღერინა... ფურცელს განდობილი ყველა ფიქრი გამათელინა... ხვალინდელი დღე სულ სხვაგვარად დამაწყებინა... გაუთავებლად სხვაზე ფიქრი მომაშლევინა... თითქმის ყოველღამ ჩუმი ცრემლი არ მაღვრევინა... მთვარის ნათებას ბედნიერი შემახედინა... სულის ტკივივლი აღარასდროს განმაცდევინა.
