მე ძველ კალენდარს ვინახავ ისევ,
როგორც საყვარელ დღიურის ფურცელს,
უკან გადმოვშლი მგონია ისევ,
რომ წარსულ დღეებს ვიხილავ უცვლელს...
თითქოს ხატის წინ იდგეს მლოცველი,
მე ძველ კალენდარს დავცქერი ისე,
თითქოს გადმოვშლი დღეებს მოცელილს,
და შენ შეგხვდები ხელახლა ისევ...
თითქოს კვლავ იგრძნობ მაისის სუნთქვას,
ახალგაზრდობაც მოვა მეორედ,
თითქოს მაგ ტუჩებს ჩემთვის რაც უთქვამთ
ახლაც ლექსივით გამიმეორებ...
გული გაყინა ამ სიმარტოვემ,
გიჟივით ვეძებ ნაცნობ თარიღებს,
ასე მგონია თუ კი გიპოვი
მოხვალ და გულის კარებს გამიღებ...
მე ძველ კალენდარს ვინახავ ისევ,
როგორც უწინდელ ფსალმუნის ფურცელს,
უკან გადმოვშლი მგონია ისევ,
პირველ სიყვარულს შევხვდები უცვლელს...
.....................................................................
ეჭვს ვინ შეიტანს შენს სიყვარულში,
ვინ გაბედავს,
ცოდვას ვინ იტყვის!
პირიქით, ნახე, როგორ მოსწონთ შენი შიშველი გრძნობების ჭვრეტა,
თითქმის ისევე, როგორც შენ მოგწონს ამ
გრძნობების მოშიშვლება ყველა შემხვედრთან,
ვისაც დრო აქვს, შეისმინოს ჭეშმარიტი სიყვარულის
შენეული ყალბი ვერსია;
შეხედე, როგორ თანაგიგრძნობენ,
შეხედე, როგორ შენატრიან იმ გოგონას,
რომელიც, თურმე ნუ იტყვი და, ძალიან გიყვარს.
ეჭვს ვინ შეიტანს შენს სიყვარულში -
შენ ხომ ასე გულწრფელად და უანგაროდ ატყუებ ყველას
და შენს ნაღეჭ სინდისთანაც მართალი რჩები,
რადგან თავსაც არანაკლებ იტყუებ იმით,
რითაც სხვების თანაგრძნობა დაიმსახურე.
მოდუნებულან, მოშვებულან შენი გრძნობები,
და თუკი ვინმე აღარ გახსოვს, როდესაც გიყვარს,
პირველ რიგში ის გოგონა აღარ გახსოვს,
რომლისთვისაც მოიგონე…
|
