მთავარი » ♥ისტორია♥
მზემ ოთახში შემოანათა და თვალები გავახილე,გავახილე და დაგინახე,შენზე ლამაზი არავინ დამინახავს,ვიცი,ვიცი გარყვნილი ვარ,ყველაზე გარყვნილი ამ სამყაროში მაგრამ...იმ წამს ისე მომინდა შენი ჩახუტება,ჩენი კოცნა...ისეთი ლამაზი იყავი...ისეთი ლამაზი ტუჩები გქონდა...თუმცა,გული დამწყდა,არასდროს შემომხედავ,არასდროს მოგინდება ჩემი კოცნა,ჩემი ჩახუტება,ჩემი სიყვარული,არ ვიცი რატომ,ალბათ იმიტომ რომ არ ვარ შენი ოცნება...შენ რომ ჩემი ოცნება ხარ...მე შენ რომ მიყვარხარ...უნდა დავივიწყო,დავივიწყო რადგან აკრძალულია იცი? იცი როგორ მინდა ტირილი?ტირილი მინდა როცა გხედავ,ენა მებნევა როცა გხედავ,ისე მიყვარხარ რომ გეფიცები,რომც არ გიყვარდე მაინც მოვკვდები შენთვის...ვიცი უაზროა,,,უაზროა ეს ფიქრები რადგან მხოლოდ ოცნება შემიძლია...მეც ვიკეტები ფიქრებში,ოცნებებში გხატავ და ყოველ წუთს,ყოველ წამს უფრო და უფრო მიყვარდები....მიყვარდები ყველაფრით თუმცა..ვიცი,არასდროს იოცნებებ ჩემზე,მეც ალბათ არც მიყვარხარ და მხოლოდ ჩემი ოცნება მიყვარს,ჩემი ნაზი და ლამაზი ოცნება..
ცუდია აკრძალულია,აკრძალული ხარ მაგრამ,როგორ მინდა მოგწვდე,ნუღარ დამხედავ ზემოდან , თავი არარაობა მგონია,,ტირილი მინდა,ტირილი,...ჩემი ოცნება..ჩემი ოცნება შემიყვარდა...გთხოვ მაპატიე,მაპატიე ოცნება შენს ტუჩებზე,შენს ხელებზე ოცნება...
ვიცი,აკრძალული ხარ...მე..მე უბრალოდ დავჯდები მარტო,სადმე კუთხეში და ავტირდები,ავტირდები და ვიოცნებებ რომ მომეხვიო და მითხრა.."ოცნებავ....
...
Read More
|
გოჩა ყურებს არ უჯერებდა.
-რა?!
-ხო...მიყვარხარ ! მიყვარხარ ძალიან ძალიან, მაგრამ არა ისე, როგორც ქმარი უნდა მიყვარდეს, მიყვარხარ ისე, როგორც უფროსი ძმა....
-უფროსი ძმა..გაიმეორა გოჩამ...
-უკვე დავივიწყე წარსული, მივაბარე მოგონებებს...შენ კი წარსულიდან მოხვედი და ყველა ტკივილი გამიღვივე. მტკივა გულში, რაღაც ღრმად....გოჩა ნუ ამბობ ,რომ გიყვარვარ, ჩემი თუ არ გერიდება უფალის შეგეშინდეს. ხომ იცი ვერასოდეს გიპასუხებ იმმ გრძნობით, რომელსაც შეც ითხოვ ჩემგან...შენ ჩემი უფროსი ძმა იყვაი და უფროს ძმად დარჩები ყოველთვის...მე საკუთარ თავს ვერ ვაპატიებ იმას რაც მოხდა, მაგრამ შენ გაპატიე უკვე დიდი ხანია... და თუ მართლა გიყვარვარ და ჩემი ბედნიერება გინდა გთხიოვ წადი ჩემი ცხოვრებიდან...გემუდარები მომეი უფლება გავაგრძელო ცხოვრება და ოვიპოვო ბედნიერება, რომელსაც დიიდ ხანია ვეძებ და ველოდები....
გაჩუმდა პასუხს ელოდა.
-მე სხვა სათქმელი არაფერი მაქვს...თქვა და წავიდა. კარებში იდგა , როცა გოჩამ მოაბრუნა ერთი შეკითხვით:
-კესო ექვსკურსიაზე წამოვა?!
ანამ მოკლედ მოუჭრა:-არა...და გაიქცა.
ოთახი ჩაბნელებულიყო. ფანჯარა ფართოდ გამოეღოთ. ღამე იყო გრილი და უმთვარო. არც ვარსკვლავები ანთებულიყვნენ ცაზე, ღრუბლებს დაეფარათ. გოჩა ფანჯრის რაფაზე იჯდა და არაყს სვავდა. სახეს ცრემლები უსველებდნენ.ფიქრობდა, ფიქრობდა ბევრს...სასოწარკვეთას მიცემოდა და გონებაში ანას პორტრეტს ხატავდ
...
Read More
|
გოგონა მირბოდა,მირბოდა მარშუტკების გაჩერებამდე,სადღაც მოკრა თვალი და იქით გაიქცა...მარშუტკაში ავიდა რომელსაც აფხაზეთი ეწერა....მალევე დაიძრა... ფანჯრებს დიანა თავისი ცრემლებით წვიმასავით ასველებდა,აღარ უნდოდა არაფერი,ყველაფერი დაკარგა,კიდევ რა უნდა დაეკარგა მას...საათები გადიოდა და დიანა რაღაცას აშტერდებოდა გზაში,მერე ტირილს განაგრძობდა...საშინელებაა დამცირება...საშინელება...
უცებ მარშუტკა გაჩერდა,ხალხი წიოდა,კიოდა,იქაურობას ანგრევდა,დიანას კი არაფერი ესმოდა,ყრუ იყო და ბრმა ამ მომენტში..
"შემოვიდნენ! "ჯარია! ჯარი! ვკარგავთ! კიოდა ხალხი,დიანა არაფერს გრძნობდა,ავტობუსიდან გადმოვიდა,ხალხი მაშუტკაში ექაჩებოდა.."გოგო სად მიდიხარ,შვილო,გავიქცეთ.... დიანას არაფერი ესმოდა,დაბნეული იყო,ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა,მარშუტკა მთელი ძალით გავარდა უკან...დიანა კი მარტო დარჩა,მარტო ფიქრებთან,ტკივილთან და შორეულ ზღვასთან...ის წინ მიდიოდა,გზაზე უამრავი ეკალი იყო,ვინ იცის იმ მომენტში ის რაზე ფიქრობდა,ამოუცნობი იყო მისი ფიქრები,,,ციოდა,საშინლად ციოდა..
წინ დიანამ ჯარისკაცები დაინახა,დიანას დანახვაზე ჯარისკაცები გოგონას მივარდნენ და დაკითხვა მოუწყეს...
წინ ერთი,მაღალი აფხაზი ჯარისკაცი იდგა,თავისი თაფლისფერი თვალებით გოგონას ჩააშტერდა...
-ნუ,ტი გრუზინ ილი აფხაზ!!!!
-რამ გაყო ეს ორი რამ....გოგონამ ჯარისკაცს გაკვირვებული თვალები გაუსწორა...ჯარისკაცი გაცეცხლდა და დაიღრიალა
-გრუზინ ილი აფხაზ!!!
-ორივე ქართველია...დიანა იდგა,იდგა მარტო,ყველაფერი დაკარგ
...
Read More
|
-მარი-გოგოებო რა უცნაური დგეა? რაღაცნაირად ვერ ვარ ხასიათზე.....
-ლიკა-რატო? არაა უცნაური დღე...ძალიან მაგარი დღეა...რამდენი ვიარეთ...კარგადთ გავერთეთ..
-მარი-აუ არა ნახე რა...ცას რა ფერი აქვს..აუ მოდი მე წავალ ძალიან ცუდად ვარ..თავი მისკდება..
-ნინი...კაი მარ წადი და საღამოს დაგირეკავ
-მარი-კაი ნი...ლიკ...წავედი მე და მოგწერთ რა.
მარი წამოვიდა..საშინელ ხასიათზე იყო...შეიძლება იმიტომ რომ ვინც ასე ძალიან უყვარდა ძალიან მოენატრა და ვერ ნახა ...საღამოს ნინიმ დაურეკა მარის
-მარი.-გისმენთ..
-ნინი-მარ მე ვარ
-ნინი რანაირი ხმა გაქ? მოხდა რამე?
-კი არა..ააუ არ ვიცი..
-რა ხდება რა დაბნეული ხარ..მითხარი რა ხდება?
-რა და...........
-ნინი თქვი გილს ნუ მიხეთქავ ხო კარგად ხარ?
-მე კი...
-აბა? რა ხდება თქვი ნუ მაწვალებ.
-მარ.....გიო........
-რა გიო?რა მოუვიდა გიოს?
-გიო აღარაა.
-რაა? რა თქვი?? ვერ გავიგე წესიერად ამიხსენი..
-ხო მარი...ჩხუმში დაჭრეს და..
-და რა??
-მოკვდა..!!
მარის ყურმილი გაუვარდა...გარეთ გავარდა...საშინლად წვიმდა...სახლის ფორმაში იყო..მირბოდა..მაგრამ არ იცოდა სად ..იქნებ რეალობას გაურბოდა?? უნდოდა გადაკარგულიყო...ცხოვრება აღარ უნდოდა...ვინც ასე ძალიან უყვარდა დაკარგა...თუმცა ის ხომ არასოდეს ყოფილა მისი??
-რატომ ღმერთო??? ტაომ წამართვი?? ის ხომ არასოდეს ყოფილა ჩემი...მაინც წაიყვანე?? რატომ?? რატომ ღმერთო.. რატომ გძულვარ ასე//
მარი მუხლებდაჩოქილი ყვიროდა....თან წვიმდა ძალიან...სიცი
...
Read More
|
ცხოვრება არარაობაა! სიცოცხლე, სუნთქვა, მიზანი – ის ერთი. მომავალი გაურკვეველი ბურუსივით მოცული. ყველაფერმა დაკარგა ჩემთვის აზრი. თითქოს უცნაურობათა კარუსელში ვზივარ, რომელიც გაუჩერებლად ტრიალებს.
რაც ჩვენ ერთმანეთს დავშორდით მე უკვე ის აღარ ვარ რაც ვიყავი, სულ მთლად შევიცვალე, მეგობრები ვეღარ მცნობენ, ყველას ის მხიარული და საყვარელი ანი ენატრებათ, როგორიც ძველად ვიყავი. მაგრამ გიოს გარეშე ჩემს ცხოვრებას რა აზრი აქვს. გულში სინანულისა და სიძულვილის მეტი არაფერი დამიტოვა განვლილმა დღეებმა, ყოველთვის მეგონა რომ არასოდეს შემიყვარდებოდა ვინმე ისე, რომ ჭკუიდან გადავიდოდი.
როგორც ამბობენ სიყვარული სენივით შეგეყრება და მოაგონდები "ვარდისფერ სიზმარს”. სხეულის თითოეული ნაკვთით, თითოეული ნერვით იცნობ მის შეხებას და შენი ცხოვრების ყოველი წუთი, ყოველი წამი, მხოლოდ მას დაემორჩილება.
ამგვარ განცდებს ძნელად თუU მოუძებნი სახელს, მაგრამ მათ გარეშე უღიმღამოა ცხოვრება, თუნდაც ვერ გაგიგონ, თუნდაც გაუყუჩებელ ტკივილად აღიბეჭდონ შენს ცხოვრებაში, მაგრამ ამ ბობოქარ ვნებათა ღელვას მაინც მოინატრებ.
ერთხელ გიომ მითხრა: ჩემს საყვარელ ადგილას წაგიყვანო, რომელსაც "ოცნების კუნძული’’ ერქვა. მიმიყვანა გიომ ზღვის ნაპირზე, სადაც მიწის მცირე ნაწილი ზღვაში კუნძულივით შეჭრილიყო და უამრავ ფრინველთა გუნდის თავშესაფარი გამხდარიყო. მართლა
...
Read More
|
დიანამ გაიღვიძა,უცხო სამყაროში სადაც არც ზეცა მოჩანდა და არც ზღვა,თითქოს ყველაფერი გამქრალიყო,თავზე მხოლოდ ალე ადგა და გაფაციცებული დაჰყურებდა მძინარე მზეთუნახავს.."გაიღვიძე?გელოდი.... გოგონამ თვალები ხელებით გაიწმინდა და ბიჭს გაუღიმა..
-დღეს დედ-მამას გაგაცნობ..... გოგონას თვალები გაუფართოვდა და ტირილი მოუნდა...
-ალე,რომ არ მიმიღონ? ბიჭს გაეცინა და ლოყაზე ხელლი მოუსვა..
-როგორ შეიძლება შენ ვინმემ არ მიგიღოს,შენ ხომ ანგელოზი ხარ,ჩემი თეთრი ანგელოზი..
-შენ ფიქრობ ესე!მე უბრალო , ერთი პატარა არსება ვარ,რომელსაც არც უნდა შეეხო! ბიჭმა გოგონა დააწყნარა და ახალი საღამოს კაბა აჩუქა,დიანა სიხარულის მეცხრე ცაზე იყო,კაბა სასწრაფოდ ჩაიცვა და ბიჭის მშობლებთან გაემართნენ...
ლუკა მშობლებთან იჯდა,რაღაცას უყვებოდა ძმაკაცის დედას...სუფრა გაშლილი იყო,ირგვლივ ყველანაირი საჭმელი ირეოდა,ყველანაირი...სუფრის თავზე ალეს მამა იჯდა და შვილს ელოდა..
ოთახში ალე შემოვიდა,უკან თეთრ,თხელ კაბაში გამოწყობილი ანგელოზივით გოგო მოყვა,ყავისფერი ფუშფუშა თმებით და საოცარი ბავშური მზერით... ალეს დედა გოგონას გაოგნებული უყურებდა,თითქოს მის თვალებს გოგონას სილამაზე ვერ აღექვათ...
დიანა ყველასთან მივიდა და თბილად მიესალმა...ყველა მაგიდას მიუჯდა,მაგიდას თეთრი გადასხაფარებელი ქონდა და ვერცხლის დანა-ჩანგალი ამშვენებდა... თამადად ალეს მამა იყო....სუფრასთან ლაილაი გაიმართა,როგორც ყოველ
...
Read More
|
როდესაც ზეცაზე ბოლო ვარსკვლავი ჩაქრა,მაშინ გამოანათა საოცარმა მზემ,ის ანათებდა ყველაფერს მის გზაზე,ცუდსაც და კარგსაც,ორივეს და მათ შორის ორ ულამაზეს არსებას რომლებიც დაბრმავებულები იყვნენ ერთმანეთით,თითქოს მხოლოდ ერთმანეთს ხედავდნენ და არავინ და არაფერი არ არსებობდა რაც მათ შორის დადგებოდა,საერთოდ არაფერი...დიანა როგორც ყოველთვის დილაობით სახლის სამუშაოს ასრულებდა და ტანსაცმელს რეცხავდა,უცებ მის ხელებს ალეს ხელები დააცურდა და ყურში მოესმა"წამომყვები?
-საად? გაიკვვირვა დიანამ..
-სად და თბილისში,დედაჩემთან,მამაჩემთან,ორივეს გაგაცნობ და მერე თუ გინდა სულ ერთად ვიყოთ აქ,არასდროს დაგტოვებ გესმის?
გოგონას თველბზე ცრემლები მოადგა,მიხვდა რომ ალე არ ხუმრობდა,იგი სათნოდ და ნაზად უყურებდა გოგონას თვალებში..
ამასობაში ლუკაც გამოჩნდა თავისი მანქანით და ალესკენ გამოემართა..
-გაუმარჯოს ალეს (ხელი ჩამოართვა,გადაკოცნა) წამოდი საქმე მაქვს ბიჭო.... მერე ბოლოს სალამი განუცხადა ლუკა ბატონმა იქვე მყოფ დიანას..
-ბიჭო ალე,რას აკეთებ?ოჯახს ღუპავ?სად მიგყავს ეს გოგო?ქართველიც არაა თან!!
-ბიჭო შენ კარგად ხარ? რამ გაყო აფხაზი და ქართველი,მამა ყავს ქართველი,დედა კიდე სუფთა ქართველი,ეს იმ აფხაზებს არ გავს იქიდან რომ ჩამოსახლდნენ და აფხაზები რომ დაირქვეს!! მე ის მიყვარს და დედაჩემზეც და ყველაზე ვიტყვი უარს მისთვის გესმის!!??
ლუკამ ხმა აღარ გასცა,მანქანაში ჩაჯდა და მათ დაელოდა..
აბა ჰე,ჩაალაგე,რაც ლამაზი გაქვს ის,რაც არ გაქვს გიყ
...
Read More
|
ალექსი იწვა და ეძინა,დიანა ბაზარში წავიდა პროდუქტის საყიდლად...მზე მცხუნვარე იყო და ყველაფერს წვავდა,მხოლოდ მთიდან მომავალი ცივი სიო აგრილებდა ყველაფერს..ლუკა ალეს თავზე ადგა და აღვიძებდა..
-ბიჭო ადექი ადუღდი!!!დაიწვი!მოიხარშე.... სიცხისგან შეწუხებულმა ალემ ლოგინიდან თავი გამოყო და ლუკას მუთაქა დაუშინა...
-აბა,სად იყავი რას აკეთებდი,გაგართო დიანამ? მიაფუჩეჩა ლუკამ
-სად ვიყავი და სანაპიროზე მეძინა,დიანამ გამართო და მგონი სერიოზულად მიყვარს...
-შენ ბიჭო ხომ არ უბერავ?ერთ დღეში შეგიყვარდა?ის ხომ....
-არ დაამთავრო,ისედაც ვიცი ვინცაა....
-მოიცა სერიოზულად ამბობ?შანსი არაა დედაშენი გააფრენს,მე დამბრალდება ყველაფერი! პანიკაში ჩავვარდა ლუკა..
-საიდან გაიგებენ რო?? დაეჭვდა ალე..
-რა არ გაიგებენ ბიჭო აქ ყველა ყველას იცნობს,ვინმე მოუყვება დედაშენს დიანაზე,მაინც გაირკვევა,მოდი იყავი აქ ერთი დღეც და გადაწყვიტე,მე არ გირჩევ,კარგი გოგოა მაგრამ... ამ დროს დიანა შემოვიდა ანთებული სახით,მშვენივრად ხვდებოდა გოგონა რაზეც საუბრობდნენ ბიჭები თუმცა არ შეიჩნია..ოთახში ხილი და ნაყინი შემოუტანა ბიჭებს და გარეთ გაიპატიჟა...
ესე დიდხანს მხიარულობდა სამი მეგობარი,საღამომდე ცურაობდნენ,თამაშობდნენ ბავშვებივით და იცინოდნენ,საოცარი იყო ყველაფერი,მხოლოდ ისინი და აფხაზეთის საოცარი და მშვიდი მისტიური ზღვა..
ლუკა ალეს დაემშვიდობა და კიდევ ერთი დღე დიანასთან დატოვა...
-გინდა ტყეში წავიდეთ? იკითხა გაწუწულ თმაგაწეწილმა და პირსახოციანმა დიანა
...
Read More
|
-შენ გინდოდა გეთქვა როგორ მომმართო ხო?!
-ხო....
-მამა მესიამოვნებოდა, მაგრამ არ დაგაძალებ.....
ყველაფერს ფარდა აეხადა, კესომ იცოდა ვინ იყო მამმისი, იცოდა ყველაფერი , იცოდა სრული სიმართლე...იცოდა , რომ ადამინი, რომელზეც ასე ოცნებობდა და რომელიც ასე ენატრებოდა, რომლის ნახვაც სანუკვარ ნბატვრად ქონდა გცეული მის წინაშე იდგა და ეს გოჩა იყო....
ამ ხნის განმალობაში, იმის მიუხედავად რომ ეს სულ რამოდენიმე კვირა იყო, გოჩამ ანას გული სითბოთი და სიყვარულით გაავსო, დაიმსახურა მიის პატივისცემა და მართლაც მამა-შვილური სიყვარული...
-ახალ მე წავალ...აბა შენ იცი მალე გამოჯამრთელდი, დარწმუნებული ვარ უკვე ყველას მოენატრე სკოლაში...
გოჩა კარებს მიუახლოვდა.
-მამა!-გაიგონა კესოს მისუსტებული ხმა და მიბრუნდა.
-კესო?!
-გიყვარვარ მაა?!
დაუფიქრებლად მიიღო პასუხი:
-სიცოცხლეზე მეტად!!!! მივიდა დაჩაეხუტა. კესოს თავლებიდან ცრემლები წასკდა, მამიკოს მიეხუტა და მისი გაშვება აღარ უნდოდა....
-ჩემი მამიკო..ჩემი მამა...მამილო...ჩემი..ჩემი...მარტო ჩემი....მიყვარხარ მა, ძალიან ძალიან მიყვარხარ...
ახლა მე ბედნიერი კაცი ვარ. ჩემმა შვილმა სიმართლე იცის....იგი ამაყობს ჩემით და არ ცხვენია მამამისის ახალგაზრდობის შეცდომის...პირიქით უნდა რომ ანა და მე ერთად ვიყოთ და ღვთის შეწევით ოჯახო შევქმნათ, თუმცა რათქმაუნდა ანა სასტიკ უარზეა, მეტიც ჩემი დანახვა არც უნდა. ჩვენ მამა0შვილობას რაც შეეხება...ყველაფერი ძველებურად გრძელდება, უბრალოდ უფრო ძალიან გვიყვარდ ერთმან
...
Read More
|
არასოდეს გამხარებია ასე რამე, ავად ვიყავი და ჩემ წინ ის ადამიანი დავინახე, რომლის დანახვაც ყველაზე მეტად მინდოდა.გოჩას ვეხუტებოდი, ვერ მიშორებდა, თუმცა არც უცდია ჩემი მოშორება. ბოლოს გული ვიჯერე ჩახუტებით და ლოგინში დავბრუნდი. გოჩა ლოგინთან მდგარ სკამზე დაჯდა და გამიღიმა.
-როდის გაცივდი ქალბატონო?!
-არ ვიცი...მემგონი გუშინ....
-წვიმაში დაბოდიალებდი გარეთ?!
-როგორ მიხვდი.
გოჩამ პირი გააღო უნდოდა ეთქვა: როგორ და ჩემი შვილი ხარ და მგავხარო, მაგრამ სასწრაფოდ დამუწა, ისე, რომ კესოს ვრე შეემჩნია, მაგრამ მის მახვილ თვალს მაინც არაფერი გამოპარვია.
-რას ამბობდი?!
-არაფერს....
-არა ამბობდი რაღაცას...
-ხო, იმას ვამბობდი, რომ თავს უნდა გაუფრთხილდე და წვიმაშ არ იწოწიალო....
-სწორი ხარ...კესომ სალომეს დაუძახა შემოდი ჩემს დამრიგებელს გაგცნობო. სალომე ოთახში შევიდა, სახეზე ფერი არ ედო.
-კარგათ ხარ ნათლი...?
-კი ჩემი ლამაზი....
-მინდოდა გოჩა გამეცნო შენთვის, ჩემი გმირი....
"გმირი?" ყურებს არ უჯერებდა სალომე. რა თქვა?;'1 გმირიო?! უკვე მოუსწრია კესოს გულის მოგება...
-ჩემი დამრიგებელი,ჩემი საყვარელი მასწავლებელი....ჩემი დამხმარე...
"რამდენი წოდება მიუნიჭებია უკვე მისთვის, ყველაფერს ეძახის მამის გარდა"....ფიქრობდა და თან კესოს ტიკ-ტიკს უსმენა.
-ყველაფერში მეხმა
...
Read More
|
|
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « აპრილი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | | 29 | 30 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
